Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Προφύλαξη τρόπος ζωής κ σεβασμός.


1η Δεκεμβρίου σήμερα, μια μέρα συμβολική, είναι η παγκόσμια μέρα κατά του AIDS. 
Διαβάζοντας ένα άρθρο προβληματίστηκα πολύ http://www.skai.gr/news/health/article/218518/pagosmia-imera-kata-tou-aids-anisuhitika-ta-stoiheia-sti-hora-mas/.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι στην εποχή μας γνωρίζοντας τον τρόπο προφύλαξης καθώς κ την επικινδυνότητα του συγκεκριμένου ιού αλλά και όλων των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων το ποσοστό των ανθρώπων στην χώρα μας που νοσούν αυξάνεται αντί να μειώνεται.

Το πρώτο σοκ είχε έρθει όταν είχε δημοσιοποιηθεί ο αριθμός των ανθρώπων που είχαν σεξουαλικές επαφές ελεύθερες με ιερόδουλες. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν είχαν κανένα σεβασμό στον ίδιο τους τον εαυτό.

Έπειτα η κουβέντα ενός ακτινολόγου-ιατρού ότι το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών που έχει εξετάσει σε γυναικολογικό έλεγχο είναι φορείς του ιού της ηπατίτιδας ή του ιού των κονδυλωμάτων με κάνουν να νιώθω ότι ζω σε άλλο κόσμο, σε άλλη διάσταση μάλλον.

Και το κακό είναι ότι οι περισσότερες τέτοιες αυθαίρετες πράξεις γίνονται από άτομα 25-40+ ετών. Τα περισσότερα πιτσιρίκια προσέχουν , όμως όσο μεγαλώνουμε αντί να ωριμάζουμε από οτι φαίνεται δεν υπολογίζουμε τίποτα προς χάρη κάποιων απολαύσεων.

Αν μία κοπέλα ζητήσει από τον σύντροφό της να χρησιμοποιήσει προφυλακτικό κ αυτός με επιμονή αρνηθεί οφείλει να τον βγάλει από τη ζωή της! Αν δεν σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό μην περιμένεις να σεβαστεί εσένα πραγματικά ΠΟΤΕ!!!!
Πρέπει να σεβόμαστε πρώτα εμάς, το μέλλον μας. Ένας ιός όπως το AIDS μπορεί να σου στερήσει τη ζωή,  οι υπόλοιποι σεξουαλικώς μεταδιδόμενοι ιοί θα σου στερήσουν την ποιότητα της ζωής σου ακόμα κ την δημιουργία της δικής σου οικογένειας.

Αγάπη σημαίνει να σέβεσαι την ζωή του συντρόφου σου, αυτο σημαίνει και εμπιστοσύνη.
Αν δεν δεχτείς την ελεύθερη επαφή δε σημαίνει ότι δεν εμπιστεύεσαι τον σύντροφό σου αλλά όλους τους υπόλοιπους συντρόφους που είχε πριν από εσένα κ του συντρόφους των συντρόφων του κ.ο.κ. 
Το domino αν το καλοσκεφτείς είναι πολύ μεγάλο για να ρισκάρεις το μέλλον σου.
Δεν αξίζει. Αυτός ο σύντροφος που πραγματικά θα σε αγαπήσει είναι αυτός που από την αρχή θα σε σεβαστεί. Αξίζει να περιμένεις. Διεκδίκησε την αληθινή αγάπη για να απολαύσεις τις ομορφιές της ζωής.



Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Χειμωνιάτικα Ροφήματα

Χαζεύοντας φωτογραφίες στο αγαπημένο pinterest πέτυχα μία που διαβάζοντας την ξετρελάθηκα από τις συνταγές που είχε. Πρόκειται για συνταγές Do it yourself των υπέροχων ροφημάτων των Starbucks. Δεν έχω δοκιμάσει καμία αλλά σίγουρα θα το κάνω.

Εξάλλου είναι αγαπημένη μας συνήθεια πια, αργά το απόγευμα να πίνουμε κάποιο ζεστό ρόφημα καθισμένοι στον καναπέ μας, σκεπασμένοι με την κόκκινη φλις κουβερτούλα μας γεμάτο καρδιές.
Και αυτή τη συνήθεια δεν την αλλάζω με τίποτα στον κόσμο.

Δεν ήθελα να αναρτήσω αυτές τις συνταγές απλά κ μόνο για να τις φτιάξει όποιος θέλει αλλά κυρίως για να βρει τον δικό του τρόπο (αν δεν το έχει κάνει ήδη) με παρέα ή χωρίς για να απολαύσει τόσο ζεστές γεύσεις και να χαλαρώσει αδειάζοντας το μυαλό του από τα προβλήματα κ τις κακές σκέψεις.


Το χρωστάμε στον εαυτό μας να βρίσκουμε τέτοιες στιγμές έστω κ αν διαρκούν μισή ωρίτσα μόνο.


E voilà!


Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Νιώσε την αγάπη...


       Ίσως τα λόγια ενός πνευματικού πατέρα καμία σχέση με τους παπάδες που έχουμε στο μυαλό μας με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι αυτό που σκεφτόμουν καιρό τώρα δηλαδή τι είναι αυτό που λείπει απο τη σημερινή ζωή, το ότι η πηγή της ευτυχίας όντως είναι η αγάπη, και ότι δεν έχουμε κάποιον να μας το θυμίζει. Ούτε τα χρήματα, ούτε η καταξίωση, ούτε κανένα υλικό αγαθό δεν μπορεί να σου δώσει την ίδια χαρά βαθιά μέσα στη ψυχή σου όσο να νιώσεις την αγάπη από έναν άλλο άνθρωπο. Και δεν εννοώ τους κοντινούς σου ανθρώπους που νιώθεις καθημερινά ότι θα έκαναν τα πάντα για εσένα, αλλά για τους γύρω σου. Από τον απλό συγγενή, τον συνάδελφο έως την υπάλληλο του σούπερ μάρκετ.

       Αν την νιώσεις είναι δύσκολο να θελήσεις το κακό του άλλου ή να σκεφτείς να πράξεις σύμφωνα μόνο με το δικό σου συμφέρον. Όμως μην περιμένεις να σε αγαπήσει ο πλησίον σου αν δεν δείξουν τα μάτια σου αγάπη σε αυτόν. Το να είσαι κακοπροαίρετος είναι το μόνο εύκολο πράγμα. Το να ανοίξεις την αγκαλιά σου όμως σε έναν άγνωστο άνθρωπο είναι πολύ δύσκολο πια όμως είναι ίσως η λύση στα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. 



       
      Θέλησα να γράψω αυτή την δημοσίευση γιατί τελευταία νιώθω ότι έχω αλλάξει, ότι έχω γίνει λίγο από την παλιά Βασούλα των παιδικών μου χρόνων που τους έβλεπε όλους καλοπροαίρετα και μετά έτρωγε τα μούτρα της μέχρι που έφαγε όπως όλοι μας ένα μεγάλο χαστούκι και έγινε επιφυλακτική. Όσο περνούσε ο καιρός που τα προβλήματα γίνονταν όλο και πιο πολλά τόσο κλεινόμουν στον εαυτό μου κ έδινα ελάχιστα περιθώρια στους ανθρώπους που γνώριζα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Ώσπου τον τελευταίο καιρό που όπως σε όλους τα προβλήματα έχουν επηρεάσει έως ένα βαθμό το βιοτικό επίπεδο η αγάπη είχε κρυφτεί κάπου πολύ βαθιά μέσα μου για τους άγνωστους ανθρώπους.

       Κατηγορούσα τους γύρω μου για τα άσχημα που έχουμε προκαλέσει χωρίς να σκέφτομαι ότι κ αυτοί είναι σαν εμένα. Αυτός που δείχνει κακία στους άλλους, επιθετικότητα κτλ είναι αυτός που πραγματικά του λείπει περισσότερο η αγάπη.



      
     Όλοι έχουμε άτομα που μας αγαπούν κ τους αγαπάμε πραγματικά κ βαθιά, όμως την αγάπη πρέπει να την μοιραζόμαστε με όλους τους ανθρώπους που είναι σαν εμάς, που έχουν ανάγκη από ένα ειλικρινές χαμόγελο.
      Άρχισα να παρατηρώ τους γύρω μου, αυτά που μου έλεγαν, αυτά που έκαναν, να νιώθω να με πνίγει η κακία, να βλέπω ανθρώπους που σε μισούν επειδή είσαι λιιιιιιίγο ευτυχισμένος, επειδή δεν έχουν απλά αυτό που έχεις εσύ κ αυτό επειδή οι ίδιοι δεν το θέλησαν πραγματικά ή δεν εκτιμούν αυτά που έχουν οι ίδιοι.

       Έτσι αποφάσισα ότι αν ήθελα οι άλλοι να αλλάξουν ότι έπρεπε πρώτα να αλλάξω εγώ, να δείξω την αγάπη που έχω μέσα μου στους γύρω μου κ τότε σαν όλα να άλλαξαν. (καλά όχι όλα άλλα τα περισσότερα). Νιώθω τόση αγάπη, τόση καλοσύνη, και πραγματικά αγαλλιάζει η ψυχή μου όταν μου ανταποδίδουν καλοσυνάτα χαμόγελα.

       Είναι πολύ δύσκολο και ιδέα δεν έχω αν μπορέσω να συνεχίσω να νιώθω έτσι αλλά θα προσπαθήσω το υπόσχομαι! ιχιχιχιχι 
Σειρά σας!





Μην ξεχνάτε:








Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Συννεφούλα

Έχω τόσο πολύ καιρό να γράψω στο blog μου...


Αφορμή για να ξαναγράψω στάθηκε ένα πολύ όμορφο σύννεφο στον καταγάλανο ουρανό στη διαδρομή Αθήνα -Κόρινθο σήμερα το πρωί με τον αντρούλη μου. Φυσικά το φωτογράφισα, να το... 
Ήταν αυτό που μας έκανε να χαμογελάσουμε και να παίξουμε το παιχνίδι "με τι μοιάζει αυτό το σύννεφο?". Και στους δύο θύμισε σαντιγί  Εμένα και μαλλί της γριάς. Και όχι δεν πεινούσαμε. ιχιχιχιιχ

Όμως πέρα από αυτό ένα όμορφο κατάλευκο σύννεφο σε έναν όμορφο ουρανό με κάνει πάντα να ταξιδεύω. Μου θυμίζει την εικόνα των σύννεφων από πάνω στα ταξίδια μας με το αεροπλάνο. Τις όμορφες στιγμές των μακρινών ταξιδιών που έχουμε κάνει κ που τόσο πολύ μου λείπουν. 

Φυσικά η εικόνα των όμορφων σύννεφων μου φέρνει πάντα στο μυαλό το τραγούδι του Σαββόπουλου. Και σας παραθέτω μια πολύ καλή διασκευή του τραγουδιού αυτού που το ακούω όταν θέλω να δώσω χρώμα στην γκρίζα μου διάθεση. Και τσουπ ένα χαμόγελο πάντα σκάει κ μέτα όλα φαίνονται πιο εύκολα.



 Ελπίζω με αυτή τη δημοσίευση να σχηματιστεί ένα μικρούλι χαμογελάκι κ στα δικό σας πρόσωπο.